Camino - postscriptum (2) Wykaz rzeczy

Główna zasada:
Waga plecaka nie może przekroczyć 10% masy ciała!. W praktyce proszę pamiętać że max ciężar to 6-6,5 kg. Dojdzie jeszcze woda, coś do jedzenia i wtedy katastrofa!

Poniżej wykaz niezbędnych rzeczy i zupełnie wystarczających. Kto weźmie więcej na pewno wyrzuci uwierzcie!

L.p	Rzeczy	ilość	Uwagi
1	plecak z pokrowcem	1	Plecak ze stelażem, pokrowcem i pasem biodrowym max 35 - 45 litrów. Dobrze jeśli się zmieści się w wymiarach bagażu podręcznego do samolotu.
2	śpiwór	1	lekki do 800 g.
3	karimata		opcja
4	dokumenty		dowód osobisty lub paszport, ubezpieczenie (EKUZ - obowiązkowo!)
6	karty do bankomatów	2 szt	2 szt najlepiej jeśli jedna visa a druga master card
7	ręcznik	1	lekki z polfibry - mały lub średnie wielkości
8	kijki nordic	1 para	opcja !. Jeśli weźmiemy ze sobą nie możemy wziąć jako bagaż podręczny
9	telefon ładowarka	1	Najlepiej smartfon. Będzie służył jako aparat, modlitewnik, notatnik, słownik, bilety na samolot, no i telefon
10	latarka	1	latarka lub czołówka. Ja preferuję latarkę
11	zeszyt długopis	1	lekkie oprawki
12	nici igła agrafki	1
13	mały plecak	1	w mojej ocenie potrzebny przy wyjściach na zwiedzanie do kościoła, tak żeby wszystkiego nie upychać po kieszeniach
14	kubek
15	nóż widelec łyżka	po 1 sztuce	(nóż najlepiej kupić na miejscu)
16	apteczka		bandaż, bandaż elastyczny, leko, przeciwbólowe, przeciwgorączkowe,coś na problemy żołądkowe, maść przeciwbólowa, igła, folia izolująca,środek na odparzenia, plaster wodoodporny, gaziki.
17	krem do opalania`	1	max 100 ml.
18	spodnie	1	trekkingowe z odpinanymi nogawkami
19	krótkie spodenki	1
20	czapka	1	z daszkiem lekka
21	koszulki z krótkim rękawem	1	w tym jedna na sobie (wszystkie lekki szybko snące)
22	koszula z dł rękawem	1
23	polar	1	z kieszeniami
24	majtki	3	w tym jedna para na sobie
25	buty	2	ja preferuję do biegania lub trialu z podeszwą terenowa
26	skarpety	3 pary	skarpety do biegania najlepiej się spisują
26	klapki	1	japonki
27	kurtka - poncho	1	lekka przeciwdeszczowa
28	śr czystości		płyn do kąpieli, szczoteczka, pasta, perfum, maszynka do golenia, grzebień. Jeśli ma to być bagaż podręczny do samolotu to max 100 ml.
29	grzałka	1	koniecznie !

Camino - postscriptum (1) Piesza Pielgrzymka w Polsce vs Camino

Obiecałem że opiszę część dotyczącą sfery organizacyjno - duchowej. Najlepiej zobrazują różnice pomiędzy Camino a Pieszą pielgrzymką, ponieważ wielokrotnie przeszedłem z Tarnowa na Jasną Górę i będzie mi w ten sposób łatwiej zobrazować różnice.

Piesza Pielgrzymka w Polsce vs Camino

Cała pielgrzymka piesza na Jasną Górę podzielona jest na poszczególne grupy które obejmują większe parafie lub dekanat. Grupa liczy od 100 do nawet 500 osób. Organizacja rozpoczyna się w zasadzie z rocznym wyprzedzeniem. Nad całością czuwa dyrektor Pielgrzymki.

Każda grupa ma swojego przewodnika - księdza - z reguły kilku księży, braci zakonnych, zakonnice, kleryków, grupę śpiewającą, nagłośnienie, porządkowych. Modlitwa śpiew, codziennie Msza Święta, możliwość skorzystania ze spowiedzi,  wszystkie sprawy organizacyjne dopięte na ostatni guzik, a co najważniejsze wszystkie bagaże przewożone i rozpakowane,  noclegi załatwione.  Cała pielgrzymka rozpisane na nuty. Pomoc medyczna wraz z lekami na wyciągnięcie ręki. i każda inna pomoc. W czasie drogi chleb i herbata dla każdego pielgrzyma. Koszty wręcz symboliczne. Poza tym podczas odpoczynków wokół można w zasadzie wszystko kupić, nic nie trzeba mieć w zasadzie na zapas.

Odcinki do przejścia zawierają się średnio pomiędzy 20 a 30 km. w 9 dni.

Natomiast Camino:

Cała organizacja to oczywiście sprawa każdego z nas. Trasa wyznaczona strzałkami, muszlami, bardzo dobrze oznaczona. Mieliśmy problem jedynie w dwóch miejscach, natomiast jak się okazało jaką drogą byśmy nie poszli było by ok. Oznaczenie można porównać do dobrze oznakowanych szlaków turystycznych.. Camino pielgrzymi pokonują w większości w samotnie lub w dwie osoby. Niezwykle rzadko są większe grupy. Oczywiście w czasie drogi łączyliśmy się w większe grupy, czasami z kimś się idzie kilka godzin, kilka dni. Główny język wśród pielgrzymów to angielski ze względu na wielo narodowość.

Postoje, odcinek do pokonania ,każdy dostosowuje do własnych możliwości, więc tak na dobrą sprawę nie można dokładnie określić w ile dni można przejść całą drogę.

Noclegi. Każdy pielgrzym ma wykaz wszystkich albergue po drodze, oraz informacje o tym co tam jest i ile dana albergue kosztuje. Ceny kształtują się od donativo (co łaska), do 15 euro za noc. Jeśli nie ma noclegu bo jest full, to trzeba iść do kolejnego, a jeśli w danej miejscowości jest brak miejsc to trzeba ruszyć do kolejnej miejscowości, albo "chmurka". czyli nocleg pod gołym niebem. Są osoby które idą z własnym namiotem, wtedy rozbijają się przeważnie "na dziko", ale osobiście kilka osób jedynie takich widziałem. W albergue łózka piętrowe. Na salach od 8 do nawet 100 osób śpi. Łazienki z prysznicami wszędzie na dobrym poziomie i w większości kuchnia. W nielicznych bar oraz automaty z kawą i wodą. Na sali 2-3 gniazdka prądowe. Kto przychodzi pierwszy zajmuje łózka na dole i tak po kolei aż do zapełnienia. Aby spać w albergue konieczny jest Credencial który otrzymujemy na początku naszej drogi w biurze pielgrzyma. Codziennie musimy mieć z drogi jedną pieczątkę, a z ostatnich 100 km 2 pieczątki aby otrzymać certyfikat ukończenia pielgrzymki tzw Compostelkę. Schronisko musimy opuścić do 8.30 i można spać jedną noc w danym schronisku. Najważniejsza sprawa: cały bagaż niesiemy sami!. Plecak nie może przekroczyć 10% masy ciała, bo wtedy są kłopoty żeby go dźwigać. Na całej drodze są rozmieszczone są krany z wodą, w każdym przewodniku jest opisane gdzie się znajdują, natomiast ufność tych danych najróżniejsza.

Sprawy zdrowotne. We wszystkich najróżniejszych sprawach radzimy sobie sami, każdy ma apteczkę i tam niezbędne leki, w większych miastach jest apteka (o ile nie trafimy na sjestę), a w trudnych sprawach szpital. My większych problemów nie mieliśmy poza: Renatka paroma bąblami, a ja z poparzeniem słonecznym, ale w tych przypadkach wystarczyła apteczka, oraz spray i tabletki kupione w aptece.

W Hiszpanii jest bardzo mało sklepów spożywczych, w większych miastach nie ma problemu, natomiast w małych miasteczkach w których spaliśmy nie było wogóle, trzeba pamiętać również że sklepy są otwarte od 9 -13, potem siesta i od 17 -21 przeważnie. Natomiast wszędzie są bary w których można kupić kawę herbatę ciastka, oraz śniadanie i obiad - z reguły od godz 19.00 !

Modlitwa w drodze: samotnie, w grupach, Wieczorem msza św z modlitwą i błogosławieństwem dla pielgrzymów, ale w mniejszych miejscowościach pomimo że jest kościół to nie ma codziennie mszy. My tak ustawialiśmy nocleg że tylko 2-3 razy nie było w danej miejscowości mszy. Msze w języku hiszpańskim. Podczas mszy korzystaliśmy z Polsko - Hiszpańskiego tłumaczenia które dostaliśmy na jednej z pierwszych mszy, natomiast czytania, psalm, ewangelię w czasie mszy czytaliśmy z aplikacji którą mieliśmy w naszych smartphonach wiec pomimo nieznajomości języka hiszpańskiego w pełni wszystko było dla nas jasne. Bardzo ważna rzecz dla nas - aplikacja w smartphonie z brewiarzem, pismem świętym, czytaniami na każdy dzień oraz modlitewnik, a wszystko to działało bez potrzeby użycia internetu. W moim odczuciu ilość spędzonego czasu na modlitwie jest zdecydowanie większa na Camino, związane to jest przede wszystkim z tym iż czas pielgrzymki jest wielokrotnie dłuższy: 21 -34 dni,, czas marszu dłuższy bo przeważnie ponad 10 godzin. Dla mnie ten czas był  niezwykle cenny miedzy innymi dlatego, że podczas długich wieczorów miałem możliwość czytać pismo święte bez ograniczeń czasowych. 

Tak po krotce zrelacjonowałem istotne różnice pomiędzy pieszą pielgrzymką w Polsce a Camino.

Pozdrawiamy serdecznie.

37 dzień

Po dniu spędzonym w Santiago. Po drodze apteka bo trzeba nam coś na poparzenia słoneczne i ostatni obiad w Hiszpanii a ja dodatkowo na Pulpę czyli ośmiornicę. Bardzo dobra. Wieczorem pakowanie i ok 1.00 w nocy ostatnim autobusem na lotnisko w Santiago, z przerwą w Madrycie a dalej do Warszawy i autobusem do domu. Podróż bez niespodzianek. W czwartek ok 6.30 byliśmy w domu.

35 dzień

Późnym popołudniem dotarliśmy do Santiago de Compostela. Kolacja, a właściwie obiad i nasz ulubiony schabowy - jedyny w Hiszpanii na Monte do Gozo. Bardzo miła serdecznie atmosfera. Taka polska. Noc bardzo trudna bo jesteśmy tak spieczeni ,że nie można było spać. Rankiem ogarnęliśmy się i o 7.30 spacerkiem wyruszyliśmy do Katedry ( ok. 5 km.) na mszę w języku polskim odprawiane przez księdza Romana. Piękna Msza ze świetnym kazaniem i oprawiona przez Olę ( studentka z Torunia). Na modlitwie wiernych każdy na głos przekazywał swoje intencje. Wszystkie intencje te nasze i wszystkie o które prośiliście moi drodzy złożyliśmy na ołtarzu tuż przy grobie św. Jakuba. Bardzo się cieszymy ,że mogliśmy ofiarować Wam - którzy nas tak wspieraliście każdego dnia część naszego Camino i modlitwę.
Nasze Camino się kończy. 35 dni Pielgrzymki po Francji, Hiszpanii, Portugalii. Blisko 850 km pieszo, ponad 1000 km pociągami i autobusami, kilka tys km samolotami, w 30 różnych miejscach. Do końca naszej pielgrzymki dotarliśmy, lecz cel jeszcze przed nami. Czy czegoś żałujemy- tak: życie pędziło a my tak późno zaczęliśmy naszą Pielgrzymkę.  Camino to droga droga która woła ... . Nie żegnamy się jeszcze z Camino,nie żegnamy się z Wami na tym blogu, ponieważ jeszcze kilka dni do napisania i kilka spraw,z którymi chcemy się podzielić. Z jednej strony smutno, że to już koniec, ale mamy nadzieję, że początek zupełnie nowego otwarcia w naszym życiu. Każdy pielgrzym na Camino nawzajem się pozdrawia "Buen Camino" (szczęśliwej drogi). Czego Wam i nam z całego serca życzymy.
Renata i Andrzej.

34 dzień

6.25. Ruszamy do Bragi. Tym razem autobusem sieci Rede expressos. Miło i przyjemnie, autobusy Mercedesa, wifi w dobrej prędkości.  Do celu mamy 264 km. Na miejscu jesteśmy ok 11.00.
przewodnikach. Braga została założona przez Rzymian w 27 r. p.n.e. i jest jednym z najstarszych miast w Portugalii oraz jednym z najstarszych miast chrześcijańskich na świecie. Posiada ok 30 budowli sakralnych.
Nasze zwiedzanie rozpoczęliśmy od  bramy Arco da Porta Nova, która służyła przez wiele lat jako główne wejście do miasta. Za bramą obowiązuje jedynie ruch pieszy, przez co wędrówka ulicami Bragi jest jeszcze przyjemniejsza. Następnie Katedra - została zbudowana w 1070 roku, po zakończeniu rekonkwisty. Uwagę w Katedrze zwraca piekny ołtarz wyrzeźbiony z białego kamienia oraz posąg Matki Boskiej Karmiącej.
Skarbiec – Museu de Arte Sacra jest prawdziwą ozdobą światyni. Mozna tu zobaczyć ogromne bogactwo skarbów, które zostały zgromadzone w ciągu wieków.
Na przdedmieściach byliśmy w sanktuarium Bom Jesus, będące jedną z najbardziej wymyślnych konstrukcji barokowych w Portugalii. Jest wspaniale usytuowane na zalesionym Monte Espinho, w odległości ok. 5 km od Bragi i słynie głównie z zachwycających schodów i tarasów. Podwójną linię schodów otaczają kaplice oraz fontanny, każdą kondygnację ozdabiają zadziwiające figury, które przedstawiają stacje Drogi Krzyżowej. Na wierzchołek możemy się też dostać kolejką. A warto, bo tam znajduje się kościół z XV wieku i Kaplica Cudów, pełna darów, składanych przez pielgrzymów.
I ruszamy w dalszą drogę.

29 dzień

Po ok 2 godz podróży autobusem i z jedną przesiadka dotarliśmy do Nazare. Jest to miejscowość w środkowej części Portugalii nad Oceanem Atlantyckim. Niezwykłe urokliwe miasto składające się w zasadzie z 3 obszarów - wzdłuż plaży, na szczycie klifu i na wzgórzu. Osada często najeżdżana przez Piratów aż do XIX w
Jest to najstarsze portugalskie sanktuarium. Sanktuarium Matki Bożej w Nazare – popularne miejsce pielgrzymek oraz kultu w Portugalii – zlokalizowane jest na szczycie klifu Sitio.
Ale po kolei. Zacznę od legendy.
Wszystko się zaczęło od figurki Czarnej Madonny, którą w IV wieku przywiózł pewien mnich do Hiszpanii, do klasztoru Cauliniana około 12 km od Meridy z Nazaretu. Figurka miała być wyrzeźbiona przez samego św Józefa, a pomalowana przez św Łukasza. Jest to prawdopodobnie jedna z najstarszych rzeźb maryjnych w historii.
Kiedy Maurowie napadli na Hiszpanię, król Wizygotów Roderyk po jednej z bitew schronił się w klasztorze koło Meridy. W obawie przed Maurami mnisi postanawiają ratować cenną figurkę i mnich o imieniu Romano w towarzystwie króla Roderyka wyruszają z klasztoru na zachodnie wybrzeże Półwyspu Iberyjskiego. Docierają w 714 roku do Nazaré, jednak wówczas okolica nazywana była Sitio. Mnich Romano został pustelnikiem i do końca życia mieszkał w grocie na brzegu klifu. Po jego śmierci król pochował go zgodnie z życzeniem w tej samej grocie, a na jego grobie ustawiono figurkę Czarnej Madonny.
Wiele lat później, miało to być 8 września 1182 roku zgodnie z legendą portugalski rycerz Dom Fuas Roupinko, który prawdopodobnie był Templariuszem, ledwie uszedł z życiem. Tego dnia miał być na polowaniu w okolicach Nazare, w pewnym momencie ujrzał pięknego jelenie i zaczął go gonić. Jeleń uciekał w stronę klifu, a tego dnia była akurat straszna mgła od oceanu. W pewnym momencie rycerz zdał sobie sprawę, że jest w pobliżu groty z figurką, a równocześnie na skraju urwiska. Zaczął się gorliwie modlić do Matki Boskiej o pomoc. Koń cudem zatrzymał się na skraju urwiska, ratując życie swego pana i swoje, dzięki temu nie spadli z klifu z ponad stu metrów w dół.
Rycerz w podziękowaniu za uratowanie życia i na pamiątkę cudu, wystawił kapliczkę zwaną Ermida da Memoria na grocie w której spoczął mnich i gdzie stała figurka. Kapliczka stoi tam do dnia  dzisiejszego, jest bardzo mała, a jeszcze w środku z boku są schody, którymi schodzi się w dół do groty gdzie można zobaczyć kopię figurki.
Wydarzenia związane z Matką Boską z Nazare rozpoczęły kult pielgrzymkowy, pierwsze udokumentowane wizyty pielgrzymów pochodzą z XIII wieku. Portugalski król Ferdynand I Burgundzki również chętnie odwiedzał okolice Nazare. W związku z coraz liczniejszymi pielgrzymkami wybudował większy kościół w 1377 roku.
Vasco da Gamma dwukrotnie odwiedził sanktuarium w 1497 roku przed rozpoczęciem podróży do Indii oraz po powrocie w 1499 roku. Kronikarze królewscy w historii Portugalii opisali historię kult Nossa Senhora da Nazaré powołując się na dokumenty w opactwie, jednak nigdy nie zostało to zweryfikowane. Zostało to wydane w dwóch edycjach w 1597 i 1609 roku, przyczyniło się to znacznego wzrostu liczny osób nieodwiedzających Nazaré. W związku z tym kościół został rozbudowany i przebudowany w latach 1680-91. Parę lat później, bo w 1709 roku znów nastąpiły zmiany. Wykonano z tyłu ołtarza schody, które pozwalały pielgrzymom podejść do figurki.
I tak jest do dnia dzisiejszego. Figurka stoi na samym szczycie. My mieliśmy możliwość dotarcia do samej figurki. Nazaré, to idealne miejsce do uprawiania surfingu. W niedużej odległości od brzegu dno opada tworząc tzw. kanion Nazaré o głębokości 5 km i szerokości 230 km. Dzięki właśnie takiemu ukształtowaniu dna tutejsze fale są dodatkowo spiętrzane osiągając monstrualne rozmiary i są jednymi z największych na świecie.
W listopadzie 2011 hawajski surfer Garrett McNamara surfował po rekordowej fali 23,8 m, dzięki czemu ustanowił rekord Guinesa.
W dniu 28 stycznia 2013 r., McNamara pobił nawet ten rekord, ale czeka jeszcze na oficjalne potwierdzenie.

28 dzień c.d.

Po dniu spędzonym w Santiago de Compostela rozpoczęliśmy dalszą część naszej pielgrzymki - Sanktuarium w Fatimie. Fatima leży w środkowej części Portugalii, a 421 km od Santiago. Z przesiadka w Vigo, a następnie w Porto ( zwiedzanie miasta), a następnie bezpośrednio autobusem do Fatimy dotarliśmy na miejsce ok godz. 9.00 następnego dnia.  Piękna pogoda i nasi znajomi z Polski i Kanady przywitali nas na miejscu. Pozostawiliśmy plecaki i ogaenęliśmy się u nich w pensjonacie i poszliśmy do Sanktuarium. Rozpoczęliśmy od Mszy św w Kościele Trójcy Przenajświętszej który znajduje się na końcu placu modlitw. Jest najmłodszą budowlą. Zbudowany został w latach 2004 - 2007. Jest czwartym co do wielkości Kościołem na świecie. Mieści na głównym poziomie ponad 8 500 wiernych. Zbudowany w kształcie amfiteatru, więc każdy ze swojego miejsca widzi ołtarz.  Główny kościół można podzielić ruchomą ścianą na dwie części. Na dolnym poziomie są 3 kaplice i muzeum. Kościół bardzo a bardzo nowoczesny. Msza w której uczestniczyliśmy była transmitowane przez TV Fatima. Następnie udaliśmy się do Kaplicy objawień gdzie Matka Boska objawiła się 3 Pastuszkom 13 mają 1917 roku, a w tym miejscu na Jej prośbę w 1919 roku została zbudowana kapliczka w której znajduje się Postument przedstawiający Matkę Boską Fatimską. Tam odbywają się Mszę Św., a wieczorem różaniec międzynarodowy - w którym uczestniczyliśmy i marsz z pochodniami.
Zwieńczeniem placu - który jest dwa razy większy niż Plac Św Piotra w Rzymie jest Bazylika Matki Boskiej Różańcowej zbudowanej w miejscu gdzie troje Pastuszków nagle zobaczyło błyskawicę która oznajmiła przybycie Maryi. Bazylika konsekrowana była w 1958 roku. W środku są groby pastuszków Franciszka, Hiacynty i Łucjii. Tam byliśmy na mszy w j.polskim ( pierwszą od miesiąca). Fatimę odwiedziło 2 Papieży Paweł VI i Jan Paweł II. - na placu znajdują się ich pomniki.
Fatima wywarła na nas ogromne wrażenie. Niezwykłe miejsce które pomimo ogromnej rzeszy pielgrzymów emmanuje spokojem i i niezwykłoscią. W Fatimie byliśmy 1,5 dnia. Po śniadaniu następnego dnia udaliśmy się  do Bazyliki i Kaplicy objawień, oraz do muzeum i przed 14.00 udaliśmy się w dalszą naszą podróż do Sanktuarium Czarnej Madonny w Nazare.  Uważamy że był to czas niezwykły dla nas. Czas modlitwy i refleksji i zadumy.

25 dzień cd

W Santiago de Compostela spędziliśmy całą niedzielę i poniedziałek do godz.18.00. O godz. 7.00 wyruszyliśmy z Monte do Gozo. Jest to osada na wzgórzu gdzie można pierwszy raz zobaczyć wieże katedry św. Jakuba., znajduje się również pomnik pielgrzyma i pomnik Papieża Jana Pawła II jako pamiątka Światowych dni młodzieży które miały tu miejsce w śierpniu 1987 roku. Po godzinie dotarliśmy do Katedry. Wrażenie i przeżycie niesamowite. Cel naszej pielgrzymki. Po wejściu do Katedry udaliśmy się do grobu Św Jakuba, a następnie do figury Św Jakuba w centralnej części ołtarza. Prowadzą do niego schody na poziom ok 2 piętra. Jak nakazuje tradycja Camino każdy pielgrzym przytula się do Św. Jakuba. My to też uczyniliśmy. Następnie modlitwa i zwiedzanie katedry. Katedra jak i otoczenie wokół ma w sobie takie coś niesamowitego. Nie potrafię tego opisać, natomiast czuć tutaj że to miejsce szczególne, a przede wszystkim miejsce szczególnie ważne dla nas. Po wyjściu z Katedry udaliśmy się do Centrum Pielgrzymkowe go po certyfikat przejścia Pielgrzymki, na podstawie Credencialu czyli paszportu pielgrzyma a w nim przejście trasy udokumentowane pieczątkami. Otrzymaliśmy dwa certyfikaty: jeden który mówi że Ukończyli My Pielgrzymkę - do tego wymagane jest udokumentowanie w oryginalnym paszporcie przejście min. 100 km, i z każdego dnia 2 pieczątki z trasy i z noclegu. Kolejny certyfikat to tzw.  kilometrówka mówiąca o ilości przebytych km i skąd szliśmy. Weryfikacja następuje też tak samo jak odpisywałem ostatnie 100 km. Ten dokument dostają już nieliczni, dlatego było nam bardzo miło jak nam wręczono.
O godz. 12.00 zwiększenie Pielgrzymki. Uroczysta msza św. dla pielgrzymów na której wczytywanie są pielgrzymi którzy dotarli go grobu Św. Jakuba. Na koniec mszy Botafumerio- rozplanowanie ogromne kadzidło które poruszane jest przez 8 mężczyzn i porusza się PRZE pół katedry. Do tego organy z niesamowitą muzyką. Przeżycie nie do opisania. Do kościoła nie można wchodzić z plecaka mi, torbami. Trzeba wszystko pozostawiać w przechowalniach.
W południe w Santiago w Niedzielę ogrom turystów.  Po dniu pełnym wrażeń i przeżyć duchowych wróciliśmy na nocleg na Monte do  Gozo.
Wszystkim Wam którzy tak nas ciepło wspierali z całego serdecznie dziękujemy. Prawdą jest że Camino nie jest łatwe, ale jesteśmy przykładem że my zwylki ludzie dysponując zwykłymi talentami tylko determinacją i wytrwałości możemy osiągnąć cel który jeszcze tak niedawno wydawał się tak nierealny i niemożliwy z wielu powodów.

28 dzień

Fatima

27 dzień

Porto

26 dzień

Dzień zaczął się wyśmienicie. Spaliśmy na Monte do Gozo. Dziś zwiedzanie Santiago, a po południu wyjeżdżamy do Portugalii. Nasz 1 cel do Fatima. c.d.n. ....

25 dzień

Santiago de Compostela
Dotarliśmy do celu naszej pielgrzymki.